अघटे ओ आजकाल

पैल्ह पैल्ह गाउँघर ओहर सुनु
बुडी बुबनके बात
डाइ बाबनके बात
डाडु भैयनके बात
अघटे स्कुल निरह, क्याम्पस निरह
शिक्षा निपैली दीक्षा निपैली
घरक काम बन्वा काठी कर गैली
पह्र नापाख पुर्खाओ कठ दुःख पैली, हण्डर खैली
कर्या अक्षर भैंस बराबर हुइली
छारा होख आफन्तसे दूर हुइली
सोसक सामन्तीनसे सट्वा पैली
राना सासन रह, पञ्चायत रह ब्वाल निपैली
आझुक यी जमानाम प्रजातन्त्र आइल, गणतन्त्र आइल
आझुक यी एक्काइसौ शताब्दीम,
सक्कु ओहर स्कुल खुलल बा , क्याम्पस खुलल बा ।
पह्र पैल बाटो, लिख पैल बाटो
संसार भरिक ज्ञान विज्ञान सिख पैल बाटो ।
न्वान मिर्चक चट्नीसँग भातफे खैल बाटो ,
ओह फे ,
काजे टु मुर्झुराइल बाटो
काजे टु कुलमुलाइल बाटो
काजे टु पेङ्हलार बाटो
भिजल गिडारअसक लिडगिडाइल बाटो ।
ठनिक भात खाइलसक टौगर कैइह्या हुइबो,
चट्नी खाइलसक चोडगर कैह्या हुइबो
गुडा भात खाइलसक टेङ्नार, खन्गर कैह्या हुइबो ।
ओइ थारु ठर्या हुक्र,
ओइ थारु गोही हुक्र,
थारु दिदी बाबु हुक्र,
थारु नेता हुक्र,
थारु विद्यार्थी हुक्र
टुह्र ट खुब बहाना बनैठो
मै ट थारु भाषाम ब्वाल निजन्ठु,
मै ट थारु भाषाम लिखल पह्र निजन्ठु
मै ट थारु गीतबास निजन्ठु ,
मै ट थारु संस्कृति निजन्ठु ।
वाह क्या ! गजबके उत्तर देठो
लाज पचाख
नाक खुम्च्याक कठो ,
थारु हुइटु कना फेन लाज मन्ठो हु ।
आजकाल
असिन बाट मै हर थारु गाउँम सुन्ठु ,
असिन बाट मै थारु ठर्या बठिनेन्के मुहमसे सुन्ठु,
असिन बाट थारु अभियन्ता कहुइयनसे सुन्ठु,
असिन बाट पहर्ना लिख्ना भैया बाबुनसे सुन्ठु,
महि दुःख लागठ
काजे टु बहाना बनैठो
काजे टु बाट बहकैठो
टुहनक इतिहास का हो ?
टुहनक संस्कृति का हो ?
खिट्खोर्क बिट्खोर्क काजे निहेर्ठो
टुहार जातिक इतिहास टु निलिख्बो, निसिक्बो ट हमार पहिचान का हो ?
कसिख बटोइबो ?
टुहार भाषा संस्कृति टु निपहर्बो ट ,
आफन संस्कार कसिख थाहा पैबो ।
नैै ट ,
धिक्कार बा टुहिन आफन भाषा निजन्ठु कहुइयन्
धिक्कार बा आफन संस्कृति निजन्ठी कहुइयन्
धिक्कार बा थारु भाषा पह्र निजन्ठु कहुइयन्
धिक्कार बा आफन पहिचान बिर्सुइयन् ।
आज ट टु पह्र पैल बाटो, लिख पैल बाटो ।
आज ट टु नेता फे हुइ पैल बाटो
आज ट टु देश डुवार फे घुम पैल बाटो
टुह्र निकर्बो ट के करी ?
आज निकर्बो ट कैह्या कर्बो ?
आनक भर कत्रा सम पर्बो ,
का टुहनक कर्तव्य आफन भाषा बचैना निहो ,
का टुहनक दायित्व आफन संस्कृति बचैना निहो
का टुहनक जिम्मेवारी थारु गीतवास बचैना निहो ।
थारु संस्कृति बचैना टुहारफे खाँचो बा ,
थारु गीतबास लेख्ना टुहार फे त हात बा
बुझ्ख फे बुझ पचैठो टुह्र ट
भाषा साहित्यम लागल मनैन फे
उल्ट खिझोइठो टुह्र ट ।
आजकाल
हमार संस्कृति हेराइ लागल
हमार गीतबास हेराइ लागल
हमार बोली भाषा हेराइ लागल
हमार भेषभुषा हेराइ लागल
कहुइया ट ढेर बाट
गीतबास, संस्कृति, भाषा बचुइया मनैन्के खाँचो बा
असिन ब्यालाम,
टु खेचुहेक मुन्टा नुकायसक काजे टाउको नुकैठो ?
कन्ठुत्रासक बहाना बनैटी काजे रङ बदल्ठो ?
बेङ असक ट्यार ट्यार बोल्ठो काजे काम निकर्ठो ?
आऊ,
आब संघ संघ सहकार्य करी,
सबजन माला जोर्ख आघ बह्री
थारु पहिचान बचाख इज्जत ढरी
आफन भाषा संस्कृतिम गर्व करी ।
जय गुर्वावाबा !
