थारु राष्ट्रिय दैनिक
भाषा, संस्कृति ओ समाचारमूलक पत्रिका
[ थारु सम्बत १४ बैशाख २६४९, अत्वार ]
[ वि.सं १४ बैशाख २०८२, आईतवार ]
[ 27 Apr 2025, Sunday ]
‘ लघु खिस्सा ’

ठन्डा बरफ

पहुरा | १४ चैत्र २०७७, शनिबार
ठन्डा बरफ

चैट मैन्हाँ सक्कु खेट्वा खालि हुइल रह । टभुनफे म्वार मन जुन्हुँक रहर लेक भरिभराउ रह । सल गाउँक मनै डिनभर मस्रि डाँइट ओ सन्झ्या क पोटाकेक वाह्रा डुङ–डुङ खाँइट ।

और सालक जस्ट हम्र बटैया खेट्वा नि पाक नि लगाइल रलहि । घर फे टौलान जघ्घम बनाइल रलहि । पोटाक्या, केराउ, मट्रा रना बाट फे निआइल । खेट्वा नि लगिलसे बटास्याहुँक्र वाह्रा डु·ट ट डगुर्टि जाउँ टब कह लाग, ‘उहेरो उहेरो लास्या कुक्रा आइ लागल खाई पैम कैख । हिँकनक ट खाइ निपुग्ठिन हुँ ।’

बटास्या असिक कह ट सक्कु ज ग्वाल ग्वाल्ल हाँसट । सोचु म्वार डुखम फे हँस्ना हिँक्र मनै हुइट कि नि हुइट ?

ओट्रा कौह्वा पाक फे चामचिम पल रहुँ, डे ढर्ठ कि कैख । रुक्टि रुक्टि राट होजाए । कुल्मुलाइल मन लेख घर पुगु । ड्वासर भिन्सर्ह्य डौरु खेट्वम, उह वाह्रा डुङ्लक आँरिम छामु । डुईचार ग्यारा पोटाक्या मिल्जाए । एक्चो ट अन्ढारम अस्टक खाइबेर छेग्रिक ल्याँर खा लेनु । टभुन म्वार वाह्रा खैना रहर नि बटाइल रह ।

ओस्टक एकडिन स्कुलसे आइबेर प्वाँक–प्वाँक सुन्नु । डौरट जिठुँ ट बटास्याहुँक्र बरफ किन्टलह । खैनासक झार ल्वाभक झार मुगिनु टर म्वार लाक किन्डिहुइया किउ नि रह । बिन रुप्यक डिहुइया किउ नि रह ।

‘बाबा बरफ खिम’ कैख जोर–जोरसे चिल्ला चिल्ला रुइ लग्नु । रुइनु, चिल्लैनु टभुन घरक मनैं बरफ नि किन्डेल । बरु कल, ‘चुनु बटास्या, हुकनक भैँसा हेगहिन ट ग्वाबर हेल्कम ढोक सुखिहो, ओइसिक मस्रि सिल्हइबो टब मै काल्ह बरफ लेडेम ।’

बरफ खाइ मिल्लसे मै ज्या फे कर्ना टयार रनहुँ । सनिच्चरके डिन कल्वा खैटि कि छिट्नि लेख बट्यासा हुँकनक खेन्हवँ उहँर डगुर्नु ।

‘कहाँ जाइट्या चुनु ?’ बटास्यक बाबा पुछ्लिस महिहन । एकघचि ट, का कहुँ कहुँ हुइल ।

‘डाई ग्वाबर लिह पठा रख्लि, उहमार काका’ कनु ट बटास्यक बाबा कुछ नि बोल्लिस । बरु ग्वाबर उठा डेलिस । घर आक लन्किम ढुइनु । पाँच पानी ढुइनु ट ग्वाबर एक पान्जर, मस्रि एक पान्जर हो गिल । डाई सुप्लिम सुखाडेलि ।

डोसर रोज डुपहर क ठन्डा बरफ अइलस प्वाँक–प्वाँक कर्टि । सुप्लिमक मस्रि ले क ठन्डा बरफ लिह डगुर्नु । एक सुप्लि मस्रि रलसे फे एक्कठो बरफ डिहल । टर मै नि पुस्नु काजे एक्कठो डेल्या कैख ? बरु मै एकडम खुसि रनहुँ बरफ खाइ मिल्टा कैख ।

म्वार ग्वारा भुइयम नि रह । एकचो चुस्नु व घर उहँर डगुर्नु । एक निन सुट्के जागल अस लागल । मै रपट्के गिसल रनहुँ ओ बरफ गोब्रम गसक गिल रह । गसकके फे गलस्याकल रह । उहाँ बाँसक डन्ठिकेल रह । उ महिहन हेरके खोब हाँसटह ओ कहटह, ट्वार भाग्य फे म्वार जस्ट, एकघचि गल्ना, एकघचि जम्ना ।

ठाकुरद्वारा, बर्दिया

जनाअवजको टिप्पणीहरू