थारु राष्ट्रिय दैनिक
भाषा, संस्कृति ओ समाचारमूलक पत्रिका
[ थारु सम्बत १४ बैशाख २६४८, शुक्कर ]
[ वि.सं १४ बैशाख २०८१, शुक्रबार ]
[ 26 Apr 2024, Friday ]
‘ खिस्सा ’

सोनपरी

पहुरा | २१ चैत्र २०७७, शनिबार
सोनपरी

मनैनक जिवन एकठो संघर्ष हो कठै । हुइना फे हो ।केउ संघर्ष कर चाहट, केउ नई सेकक दुनियाँ छोर चाहट।अपन घाँटीम लसरी बाहनके मुअक लाग संघर्ष करे परट कलेसे ।बाचक लाग कसिक नी परी ।मुना जिना संसारके रिट हो, यिहिन केउ नाट बदले सेकी बदलक फे नई चाही।जब शुरुम संघर्षके बाट आ सेकल कहलसे महिन सोनपरीके याद आइट।हा ओह सोनपरी … हमार गाउँके पन्जकरक गाउँक एकठो जन्नी रहिन बहुत चर्चित।सोनपरीक नाउँक आघ सोन रहलसे आज सम सोनक गहना कब्बु नै लगाइल हुइटु कठिन । नाउँके पाछे परी रहलसे विना रुपरंग के जन्‍नीगाउँ मनै कहिन।सहि करिया जन्नी साँवर कहलसे फे नई सुहैना असक देखाइन ।बिचारिक उप्परसे बर्का बिरर दाँत।हाँसलसे मिस्टरिया घर बनाई बेर एकठो इँट्टा डार छोरल असक देखाइन कना हो की लसुन लगाईल असक देखाइन कना हो ।ओहे मारे हो काहुँ, सोनपरीऐनाके आघे हसलकवर्षौ हुइ गैलिन ।सोनपरी अप्नेहे कल्हिन ” डिल खोलके हस्ना मन ट लागट का कर्ना हो, बिरर दाँत देख्बो ट नई रहल सुन्दरता फे घटे असक लागट ।” जात्तिके ई ऐना कना चिज फे हाँसी हेरा देहल बा ।

गरिब परिवारम बर्की छाईक रुपम जन्मल रही सोनपरी ।पहिल सन्तान छावा हुइ कैक बाबा मक्ख रहिन ।सोनपरीक बाबा अपन संघरियन ठेचाहा जब्बैकटि नेङ्गिन ” पहिल मारा कब्बु नै हारा ”।जब सोरीहिनिया”छाई हुइल का कलिस” ।बिचारामनबुझौना बद्दा, का करी नाउँ मनबुझौना बाटीस मन बुझाइ ट परल ।मन नई बुझाक फे करी । पानी नै पाक भर्खरिक लगाइल मुर्झाइलटिना असक मु करैटी ।” जन्नीक अवस्था कैसिन बाटिस कैक भर पुछ्‍ मारल”।मजा बाटिन का सुनल जब सम सास रहट तब सम आस रहट कना असक फेरसे छावाके आशा पलागैलिस मनबुझौनाक । हुइना ट समाजम छावा बिना संसार नै चली कना सोचाई बा कलेसे बिचारा बद्दक फे का दोष ?पटा नी दशैह्‍या ढिक्री पुज्नक लाग होकी अपन वंश चलाइक लाग हो छावाक खोजी भर बहुट रहीस। ढंगलिस छावा निक्रल सेवंश चलैठै नई ट दाई बाबनके कमाइल अंश चलैठै कना बातमनैन के सम्झाई । नारी पुरुष बराबर हुइटै कैक जत्रा नारा घन्काइल से फे आज सम का फरक परल बा कलक ट आजकल झन मनै छाई हुइन चाहा छावा  एकठो किल जन्माइ भिरगैल बाटै ।जस्टे मकैम एकठो ठोठा किल लाग भिरगैल बा । अपन भाग्यहे दोष देटी पहिल सन्तान भगवानके प्रसाद हुईटैकैक स्वीकार पर्लिस ।सोनपरी कबु कबु बात कर्ना बेला कठिन ।गरिब परिवारम जन्मनु ट मोर का दोष ? मै मुना बेला गरिब पला रखिही तब बल्ल अपन हे दोष देहम ।

छोटीम ट सक्‍कु लर्का सुग्घर देखैठै जे।सुग्घरहे अंग्रजीम का जुन कठै “क्‍युट”  ।साँवर होके हो की करिया होके हो एक्‍को क्‍युट नै देखाइन सोनपरी।ओहे मारे लर्का खेलुइया मनै फे नै जुहाइन काहुँ ।केउ केउ जुन कई मारे कत्रा करिया लर्का होपैनम उस्ने वाला ।बरल आगीम घ्यू डर्बो ट आकुर बरट जे । छावा लर्कक आश करल बिचार बद्दाछाई होक ओस्टे टदिमाग खराब रहिस ।उप्परे असिन बाट सुने ट आउर अपन छाईहे देखके रिसाए । रिसाक कौवा बकला नई बनी काहुँ।चाहा जैसिन रहलसेफे अपन लर्का सक्‍कु जे सुग्घर देख्ठै ।सोनपरीक बाबा नै सुग्घर नई देखल से फे दाई टदेखिन ।मनिया नै सुग्घर रहलेसे फे नाउँ भर सही सुग्घर ढारदेहल डेल्हरहिनसोनपरी ।बास्तवमा सोनपरीके जिवल बाल्यकालसे संघर्षरत रहिन ।विचारिक संघरियन कौरह्रम भुजा खाइन, बाल्यकालके मेर मेर के खेल खेलिन ।अपने जुन मल्कान घर भाडा मिस जाइन ।हुइना ट छोटीम अपन दाईक पाछे लागट लागट सक्‍कु काम सिख फे डारल रहिन ।घरम छाना, पेटम दाना नई रनम जत्रा आदर्शके बात करो कल्वाजुन, बेरीजुन दाना चाहट सुत्‍ना बेला छाना चाहट ।अपन छाईहे औरक घर कमलरी लाग पैठेना कौन दाई बाबाक चाहना रही ।मल्कान खेत्वा बटैया पाईक लागविचारी हे दाई बाबा भाडा  मिस  पठाईन ।स्कुल जैना उमेरम मल्कान घर भाँडा मिस जैना सोनपरीमलिक्वक छाई छावान चट्ट मिलल बोर्डिङ्ग स्कुलके ड्रेस लगाक स्कुल जाइट देखके रहर लागिन काहुँ ।अपन बाबक आघ डरके मारे बोल नै सेक्ना सोनपरी ।एक दिन बहुट आँठ जुटाकअपन बाबाहे कई डर्लिन ”बाबा मै फे स्कुल जैम ” ।”स्कुल जाक का कर्बे हाँ ।टै स्कुल जबै ट मल्कान घर काम के कर जाई ।हेर छाई हमार जैसिन गरिब मनई स्कुल जाई पाइक लाग  भाग्य चाहट भाग्य ” बाबा कलिन ।स्कुल जाइक लाग किताब व कलम चाहट सुनलक सोनपरी जब भाग्य सुन्लिन टअचम्म मन्लिन । स्कुल जैना रहर ट लागे का कर्ना हो भाग्य चाहट हुँ मने मने कलिन।स्कुल ट मोर लाग अरक्षाके बनहठ्‍या असक रहे दुर से किल देख पैनु कल्हिन ।अपन बाबाक आघ स्कुल जैम कैक जिद्दि कर नई सेक्लिनहटल कुकुर असक पुछि नुकैटीसदिमानक जस्टअपन कामम चलागैलिन ।मल्कान घर जाक भाडा मिस्ना, छेगरिनके लाग घाँस कट्ना, बेलौटीकुकुराहे नेङगाई जैनारोजदिनक काम रहिन सोनपरीक । कबुके कामसे फुर्सद हुइल बेला मलिक्वक लर्कनके टुट्ल फुट्ल खेलौना संग खेल पाईन ट बहुत खुशी हुईन ।मल्किन्या जुनअपन लर्कन संगै खेल नई देना जे।असिन लागट करिया मनैन संग खेल्लक कर्खा लाग ठुई ”।सोनपरी अपन मने मने कहिन का मोर जिन्दगी मल्कान घरक छिग्रीनके, कुकुरिनेके सेवा कर्टी बिटी । पता नी कैसिन घरम जनम पैनु कि दाई पा मारल ।भगवानहे महिन मल्कान घर काम कर पठैना हटार रहीस कि मोर दाई बाबन ।ओहेमारेबरका हाली एक्‍को नई सुग्घर बनाक पठा देहल ।कमसे कम करिया रंगके बदला एकचुटी गोहर रंग मिलाक पठादेना हो जे । केउ करिया खोकटी कना, केउ करिया टावा कना ।सुनके ओस्टे दिमाग खराब पला रहिन ।मजासे नेङ्ग का जान डर्नु असिन छोटो उमेरम कमलरी फे लगादेनै कैक अपन दाई बाबनसे गुनासो करिन।मल्कान घर काम करक मिच्छाककबु कबु सोचिन जात्तिके आजकाल केउ उरहारे आइट संगे चला जैना रहुँ उमेर नई पुगल से फे ।अपन जिन्दगीके बारेम सपना देख पैना सक्‍कु जहन अधिकार बा ।सोनपरी किल का कर देख नै पैना ।हुँकार सपना बिल्कुल उ बेला चलल सादा टि.भी. असक रहिन  । अपन परिवारके गरिबी हटैना । अपन सपना पुरा करना कोसिस ट कर्लक हुइटीन  ।विचारी मल्कान घर दिन भर काम करक बेरी जुन एकचुटी समय मिलाक गाउँम प्रौढ कक्षाफे पहर्ली ।प्रौढ कक्षा किल पह्ररक जागिर फे कहाँ मिली ।स्कुल जैना कौनो उपाय फे नई रहिन ।ओहे मारे सोनपरी जैसिन बहुट मनैनके सपना  सपना बनक रहजैठिन । सपना देखे बेर किल मजा लागट ।पुरा करक लाग भाग्यसे लैके मेहनत फे चाहट।हुँकार सपना देख्‍ना व मल्कान घर भुइयम बैठक टि.भी. देख्‍ना अक्‍क रहिन एक्‍क घनिक लाग। एक दिन मलिक्वक ठे ” मलाई पनि पर्हना मन लागट मलिक्वा ” का कल्हिन ।बौराइल कुकुरासे फे जोरसे घुरेरके मलिक्वई हेर देलिन डरके मारे आजसम स्कुल जैना नाउँ नई लेहल हुइटी कल्हिन सोनपरी ।मोर स्कुल जैना सपना ट महुउवा चुहे असक चुहगिलकठिन सोनपरी । अपन जिन्दगीहे ठुक्टीउ   दिनसे अपनहे मल्कान घरक कुकुरिनके, बिलरियनके, छेग्रिनके, मुर्गिनके दासीक रुपम स्वीकर्टी दिनचर्या बिटाई लग्लिन ।चाहा जब्बै अपन भाग्यहे दोष देना सोनपरी आज भर एक बात फाइदा हुइल कठिन शूरुम नेपाली नई बुझ्ना मनै आज थारु व नेपाली भाषा मिलाक बोल सिख्‍नु कठिन ।मल्कान घर काम कर्ना बेला रेडुम म जब  ” रेडियोनेपाल हो अब7 बजेको सामाचार  सुन्नुहोस ” कटि किल अपन कान ठार कराके सुनट सुनट । सोनपरी बहुट कुछ सिख व बुझ लागल रहिन ।

कुछ दिनम सोनपरीक मल्कान फे गाउँ छोरक शहर चला गैलिन ।उ दिन सोनपरीके सबसे खुशीके दिन रहिन मल्कान घर रोजदिन काम कर जैना छुटलिन ।खुशीके मारे निल गगनके आजाद पन्छी असक एक्‍केली उर खोज्लिनभला का मजा लगिहिन ।

समय जस्टे जस्टे आघ बहर्टी गैल सोनपरीकेवैंश फे चहर्टी गैलिन ।छोटीम एक्‍को सुग्घर नई देखैना मनै वैंश का चहर्लिन। सवाँर हुइलसे फे एक दुई जहनके नजर लागे वाला सुग्घर देखाइ लागल रहिन ।अपन दिलम राजकुमारके लाग राजगद्दी सजाई लागल रहिन । साँवर ठर्यन देखिन ट चप्पलके जोरह्‍या मिलाए असक अपन जोरह्‍या मिलाइन ।वैंश आइल बेलामनम माया पिरिम के बाट अइना सामान्य हो ।नई आईलसे बरु असामान्य मानजाई ।एकलङ्ग सोनपरी दिलम मैया पिरिमके बातकयुद्ध चलिन ओहर जुन देशम सरकार व माओवादी बीच युद्ध चलिन ।बिना ब्रेकके समय सगें सोनपरीके जिन्दगी फे आघे बहर्टी रहिन ।एकदिन बेरी खाक सुट्ल बेला अन्जान दुई चार ठो मनैन हाँक पारट सुन्नै। केउ भौजी भौजी कहटा केउ जुन डाडु डाडु उठो हाली हम्रे आइगैली कहटै। महाबेर हाँक पारट सुनलिन ट सोनपरीके डाई ड्वार खोल गैलिन ।हातम बन्दुक लेहल, कपारीम लाल फेटा बाँधल मनैन देखलिनसोनपरीक डाई डरागैलिन ।पाछेसे आवाज आइल । ना डराई हम्रे कुछ नै करब ।महा दुरसे आइल बाटी आझिक रातिक लाग सुत्‍नाके व्यवस्था कर परल ।हम्रे कलक गरिब, निमुखा शोषण दमनम परल जनतनकेहक अधिकारके लाग लर्टी रहल सिपाही हुइटी। अपन अधिकारके लाग यि समाजसे लड् परल आकुर का का हो का का… सब बाट एक्‍क कईदारल उ मउवद्‍या ।अन्तिम भर लालसलाम कहल ।हातम बन्धुक रहल मनै अनुरोध करै चाहा बिन्टी करै ओइनके हरेक बात धम्की असक लागट।सायद सोनपरीके परिवारहे फे ओस्टे लागल हुइहिन ।” हजुर ठिक बा कैक ” सोनपरीके डाई कलिन ।एकघनिक रहिक अपन छाईहे सक्‍कु पहुनन् के लाग सेक नई सेक पैरा बिछाँक पठ्‍रीलगाई कलिन ।जब सोनपरी पानी देह अइलिन ट बगालम एकठो सावर ठरिया का देख लेनिन ।सदिमानके जस्टचप्पलके जोरह्‍या मिलाए असक अपन लाग जोडी मिलाई भिरगैलिन। मैया लगाईक लाग नाउँ, गाउँ, धनि, गरिब कुछ नै हेरजाईट।मै स्वयम मससुस करल बाटु कलेसे सोनपरी फे मनै हुइटिन उप्परसे कलकलाउँदो वैश चह्रल बाटीन ।मनै मनै खुशी फे हुइलिन ।पहुना ट बिहान्न उठ्क चलागैनै । तर सोनपरीके दिलम डेरा जमाक उ फे बिना किरायके।पहिल नजरम सोनपरीक दिलम घण्टी बजुइया कौन हुँ उ ठारु ।खुश नसिब होकी बदनसिब हो भगवान जे । पाछे पटाचलल माओवादी हो कैक । उ रात एक दुई घर छोरक गाउँ भर बैठलरहे कैकहल्ला चलल ।समय संग संगे गाउँ लङ्ग फे माओवादीम जैना मनै बहुट हुई लागल रहे । क्रान्तिके नारा लगाइट सुनके सोनपरी फे अपन अधिकारके लाग लड् परट कैक बुझ लागल रहिन । उ बेला सम ट देशम संकटकाल फे लाग गैल रहे ।सरकार पक्ष व विद्राही पक्षके भिड्न्त हुइलक सामाचार रेडूम रोजदिन बटैटी राखे ।सदिमान् गरिब निमुखा जनतन दमन शोषण करुइया जिन्दरुवन फे गाउँ छोर छोर शहर भागे लागल रहे । कुछ दिनम सोनपरीक मल्कान फे गाउँ छोरक शहर चला गैलिन ।उ दिन सोनपरीके सबसे खुशीके दिन रहिन मल्कान घर रोजदिन काम कर जैना छुटलिन ।खुशीके मारे निल गगनके आजाद पन्छी असक एक्‍केली उर खोज्लिनभला का मजा लगिहिन ।मनै मनै सोच्लिन आज मोर फे केउ रहट ट मोरिक खुशी दुई गुणा हुइजैना रहे।मोर दिलम घण्टी बजुइया मोर राजा कहाँ हुइही ? का करठुई ? का खाई ठुई ? मनम अनेक बात खेलैटीउ रात मजा सुट नई सेक्लिन अपन राजा के यादम ।गाउँम  माओवादी ट बैढक आइन लेकिन हुकार दिलम घण्टी बजुइया कबु नई अइलिन । हुइना ट स्कुलके घण्टी बजुइया कबुके समय म नई अठ्ई कलसे दिलम घण्टी बजुइया कसिक अइही । अपन राजासे भेट हुइ जाए कैक माओवादीनके आम सभामे, कार्यक्रममे खोब गैलिन न भेट भर नई हूइलिन ।मने मने सोचिन कि मै फे माओवादी बन चला जाउँ । फे घरक बर्की छाई रना उप्पर से  घर जिम्मेवारी ध्यार ।उ बेला सम ट भैया बाबु फे हु राखल लेकिन छोट छोट रहिन ।घरक अवस्था समझक अपन राजा के बटिया हेरट हेरट कौनो भिडन्टम मु गैल हुई कैक बिस्राई लागल रहिन ।

५ वर्ष पाछे

उ दिन बेरी खाक पानी हेर निक्रल सोनपरीके ठरुवा आजसम कुछ खबर नई हुइटिन ।अपन ठरुवा खोज्ना बहुट कोसिस कर्लिन ।मनै जुन सुनके फे नई सुनल कर देलिन ।सायद समयओस्ट रहल हुई ।सरकार पक्षहे खोजे कहलसे ” माओवादी थियो होला कुनै भिडन्तम मर्‍यो कैक जवाफ दिहिन ” विद्रोही पक्षहे खोजेकहलसे ” सुराकी रहल हुई ओह ट मुअल हुई कैक जवाफ दिहिन ”। वास्तवम हुकाँर ठरुवा जिअल बाटिन कि मुअल बाटिन आजसम केउ नई जानल हो ।सरकार पक्ष व विद्रोही पक्ष बीच युद्ध विरामके लाग वार्ता हूइटीरहे ।करट करट शान्ति प्रक्रिया हुइटीदेशम राजाहे हटाक लोकतन्त्र आइल लेकिन सोनपरीके ठरुवा नई अइलिन ।।घरक अवस्था ओस्ट ट नाजुक रहीन उप्परसे बेपत्ता पारल मनैनके परिवारहे क्षतिपूर्ती देना लिस्टम खै का करण हो नाउँ छुटाँ देलिन ।क्षतिपूर्तिक लाग गा.वि.स.म कै चो गैलिन काम नई बन्नीन काहुँ । रोजदिन आइट देखके गाविसक मनै फे हुक्‍क होक कई मर्ल ।ना ट माओवादी रहे ना ट पुलिस रहे ना ट कोनो लडाईम मुअल कैसिक नाउँ लिख देउ कैक सिफारिस करदेना हो ।विचारिक ठे दुई चार रुपिया घुस दैक सिफारिस करालिउ कना फे अक्‍किल नई रहिन ।आउर नि हुइल से क्षतिपूर्तीक पैसा पैमट छाईक भविष्य मजा बन जिहिस कैक सोच्ना सोनपरी । असिन बात सुनके मने मने अपन ठरुवा हे गर्‍याइन ।पग्ला ठारु खेत्वम पानी हेर जाक मुअल कि लडियामपानी हेर जाक मुअल । यिहिनसे ट बससे डबके मुअल ठिक रहिस। कमसे कम दुई चार लाख रुपिया आइ जिना रहे ।” अपन ठरुवा मुअल बा कैक विश्वास नई कर्ना मनै का कर क्षतिपूर्तिके पैसा खोज गैल रहो भौजी ” कलक ट ” खै हो भैया सक्‍कु जे पाइ जैबे कनै  घरक अवस्था फे ओस्ट रहे ।उप्परसे लालज पला गैल हो भैया ” कल्हिन।उ दिनसे पैसाके मैया मर्टी रोजदिनक जस्ट लेबर कर चलागैलिन सोनपरी ।खाईक भरिस जग्गा जमिन ट रहिन का कर्ना हो घर फुट्ना बेला खेत्वा बाते बेर जम्मा खेत्वा लडियालङ्ग पर्लिन ।सालो सालो बरह्‍या आइट आइट जम्मा खेत्वा ट लडिया बन गैल बाटिन ।फुट्ल किस्मट अस्ट ट हो कठिन सोनपरी ।

सक्कु चिजके व्यापार कई सेकलक मनै पहिल जस्ट एक दुई ठर्यन लोभैना वैंश रहट कलेसे देहव्यापार फे करडर्ना रहुँ कि का ना जो कलिन। हात करिया देखके मकै नई खैना मनै गालम चुम्मा मरक खाई कैक लजैटी कलिन ।

दिमागम मुना बाट ट बेढक आए लेकिन अपन  छाईक मु हेरक मुअ नई सेक्नु कठिन सोनपरी ।सोचिन  मोर  दाई बाबा पला पला अत्रा दुख मै पैनु कलेसे मै मु जिम ट मोर छाई कत्रा दुख पाई ।जन्मनु तबसे कब पो सुख पाइल बाटु र ।मोर किस्मट म दुख लिखल बा कलेसे भोग ट परल  कैक अपन चित्त बुझाइन ।अप्ने अपन हे ढर्टीक बोझ असक लागेएक दिन ट मुना सोच आइल रहे चला गैनु बजार गहुँम छिट्‍ना डवाई लेहे ।सायद 90 किलोसे उप्पर रहल हुई उ डोकन डरुवा अप्‍ने डवाई डेह नई सेक क डोसर जहन डेह लगाईल ।मने मने सोच्नु वास्तम ढर्टीक बोझ ट यि हुई पर्ना हो मै ट जम्मा 41 किलो किल बाटु ।यि बाँचल बा ट मै का करे नई सेकमकैक बहुट सोच्नु कैक कल्हिन ।चाहा ज्या हुई जाएजत्रा दुख पाइलसे फे यि संसारम बाँच परल कैकअठोठ कर्लिन । महिन फे अचम्म लागट हुँकारम अत्राके टागट कहाँ से अइलिन निचोरलसे एक दुई पोक्‍या खुनकिल अइना असक जन्‍नी देखाइन बर्का डोङगिल।जेकर ठे बैठक लाग मजा घर नई हो एक छाक खाईक लाग सारीसार मजोरी कर जाइटा ।उ मनै पाछे जाक का करी ?जन्नीन सारो गाह्रो परल बेला सहयोग मागे जिना हुए या ठरुवासे झगरा खेलक रिसाक जैना ठाउँ कलक लैहरे हुईटिन ।आफु ट महादेव कोले देला बर कना असक लैहरके अवस्था  बाटीन  ।ओहे मारे अपन दुख देखाक बुह्राईल डाई बाबान झन दुखी बनाई नई चाहलिन। जिन्दगी चलाईक लाग का नई कर्लिन,हाट बजारम मेला लगैना से लैक ठेला लगैना  सम काम कर्लिन।उपलब्ध कुछ नई ।उ दिन बल्ल जन्नीन हरेक चिज करक लाग भाग्य फे चाहट कैक ।चाउचाउके मसाला चाट्के भाग्यके रेखा मेटाइल असक लागे हुइना टउ बेला पकाउना बल्ल बल्ल जुहाए कलेसेचाउचाउ कहाँसे जुहाई कैक कलिन।।सायद काम ढेर करक हातके रेखा मेटल हुई कैक बिजिकसे हाँसक बटाइन सोनपरी ।एक दिन कृषि मेलम मकैका बेच गैलिन ।बरका सवाँर मनै उप्परे काम करक हाटम परल खटखेर्रा देखकघिनमन्लिन कि का मकै फे बिक्री नई हुइल हुँ बरा लम्मा सास टानक कठिन सोनपरी ” यि कैसिन समाज हो छालाके रंग देखके कारोबार कर्ठै कलेसे । और ट का हो का का… ।सक्कु चिजके व्यापार कई सेकलक मनै पहिल जस्ट एक दुई ठर्यन लोभैना वैंश रहट कलेसे देहव्यापार फे करडर्ना रहुँ कि का ना जो कलिन। हात करिया देखके मकै नई खैना मनै गालम चुम्मा मरक खाई कैक लजैटी कलिन ।

मै कनु ” दोसर भ्वाज कैलेना हो जे भ्वौजी ?’ ‘ नागरिकतम किल टो बुह्राइल हुइबो जे भौजी । ” नागरिकम किल यहाँ काम करट करत कुकुर असक बुह्राइल नई देख्‍ठा का हो भैया कलिन ” ।आकुर बाटम बाट ठप्टी कलि भर्खरिक छाई रहे ओकर भविष्यके केउ  जिम्मा लिहुइया रहट ट सायद कै लेना रहुँ कैक सोनपरी कलिन।जन्नी छोरके गैल एकठो ठारु बेढ्‍ढक फोन करक कहे भ्वाज कना ट  करम छाई भर छोरके आइपरी हुँ ।अइसिन कनम केउ जाई ।आप ट मोर जिन्दगी कलक मोर छाई हो भैया कलिन।हुइना ट पहिले असक वैश रहट ट भ्वाजक बाट सोच्ना फे रहुँ । जात्तिके उ दिन बेरीजुन पटा नी हमार पग्ला ठारु अपन डाडा नात पर्ना हमार गाउँके लवण्डासे हमार घर जार ढोक्ना बहनाम माघी मान आइल रहे काहुँ । जार ढोकलेहे रहे दियाके ओजरारम सावर व करिया छुटाइल नई सेकल खेलमस्टी मस्टी ” भ्वाज कर्बे कलिस यि बठिनियासे हाँ कैक मारल ”।शुरुम देख्‍नु ट असिन मद्‍वा ठरुवा कैसिक लेहम जे ? जोन चिज नई चिटैबो ओस्टे ओस्ट हुइटकैक कठै ।नई कटि कटि भ्वाज हुइ गैल मद्‍वासे सोनपरी कलिन।खाई पिए पुग ना पुग अपन मनै संग रठै ट मजा लागट जे ।भलिहिन अपन असक करिया ठरुवा पैल रहुँ कसमे कम खुशी ट रहुँ । पटा नी भगवानके का बिगार देहल रहुँ  भगवानहे मोर खुशी हजम नई हुइलिस ।हमार ठारुहे महिनसे बहुट दुर लैगिल । यि भगन्वा महिन कम दुख देले नई हो ।जात्तिक भैया ” मुना बेला हातम सठ्ठा लैके मुअम कठु ।लेह नई सेकम ट मोर माटिम चाहा आगीम सठ्ठा ढई देहो कठु ।उपर जाक बेर नी मर्ल काहाँ छोरम ।महिन ट अत्रा दुख देहल देहल मोर छाई हे भर दुख ना देह कठु ।बहुट दुखी होक कलिन सोनपरी।जात्तिके हुकाँर असक मोर जिन्दगी रहट कबका मर जैना रहुँ ।सोनपरीके दिलम घण्टी बजुइया माओवादीके बारेम फे पुछुल रही ।रोजल खोजल कहाँ मिलत हो भैया ।देशम राजा नई रनम   राजकुमार कहाँसे भेटम हो भैया कैक हस्टी जवाफ देलिन।खै उ ठारु कहाँ बा महिन कैसिक पटा चलि । उ बेला ट खोज नई सेक्‍नु आप बाटे ना करो ।कौनो भिडन्तम मुअल कि जिउल ।जात्तिके मन मने सोच्ठु ओहे रात मै फे संगे चलाजैना रहुँ ट । आज कि टमै नई रना रहुँ कि ट मोर असिन जिन्दगी नई रहट ।ढेर नई बने सेकलसेसभासद ट बनजैना रहुँ हो भैया हस्टी कलिन ।मै फे का कम ।हुकाँर बाटम बाट ठप्टी कई देनु ।” सभासद किल मन्त्री खा डर्ना रहो भौजी”। भौजीके आवाज बर्का मैगर बाटिन भाषण सुन्टी मजा लागट जे । चुनावम उठ्ना रहो ट एक दुई जे का पुरा एघार गाविस मनै भोट दई देना रहे टुहाँर आवाज सुनक किल।” छि ह उल्काइटो का हो भैया ” कलिन ।” जात्तिके भौजी तुहाँर आवाज बहुत मजा बा मै कनु”।सोनपरी कलिन आवाज हो के किल का कर्बो हो भैया सक्‍कु जे करिया टावा कठै ।रोटी पकाइक लाग भर केउ नई लैजाइट जिस्कटी कलिन । ” वैश रहल बेला किल रना यि रुपके का भरोसा हो भौजी मै कनु । आवाज त जिन्दगी भरिक लाग हो जे ।मनैनके मन हेर परट सुन्दरता नई ” मै अत्रा का कनु । पहिल बार तारिफ सुन्‍नीन कि का जानो विचारी बहुट खुशी हुइलिन ।जात्तिके मनै नई सुग्घर रहलसे फे सोनपरीक आवाजके फ्‍यान ट मै स्वयम हुइटु ।

अपन बारेम गलत बात करुइयनचुनावम जितक गलत साविट करा देम कना अठोठ कर्लिन ।न पत्याउने खोले ले बगाउन्छ कठे नई कटि कटिसोनपरीके पुरै प्यानल विजय हुईल ।रातके जार पिक अइबो ट जन्नी पो ड्वार नई खोल्ठै । भाग्यके ड्वार ट भगवान फे कबु के  खोल्ठै जे ।सायद उ दिन सोनपरीक भाग्यके ड्वार खुल्लीन ।

सोनपरी पह्रल लिखल नई रहलसे फे टिना बेचट बेचट मनैनके आघे बोल बेर डरैना, लजैना बानी हटा डारल रहिन । करुइयन राम दिहुइया कहे असक गाउँक स्कुलम छाई परहीन उ बेला जुन जेकर लर्का स्कुल पहर्ना उहिन किल स्कुल व्यवस्थापन समितिके अध्यक्ष बन मिल्ना व्यवस्थापन रहिन।उम्मेदवार ट कै जे रहे काहे लेकिन सोनपरीहे अध्यक्ष बना देलिन । सायद गाउँ घरम हुइना छोट छोट कार्यक्रम से लैके राजनीतिक कार्यक्रमम सहभागिता जनाईट जनाईट दुई चार ठो नेतन चिहिनके हुइ सेकट व्यवस्थापन समितिके अध्यक्ष बनबेर सहज हुइलिन ।सोनपरी अप्नह कठिन ” मस्टरुन तलब खुवाए बेर बल्ल जन्‍नु बैंकक चेकम दस्तखत अक्‍क रहट कैक ।गन्जा ट सहि गन्जा रहु हो भैया ।”  जेहोस मोर राजनितिक यात्राअध्यक्ष बनलक दिनसे शुरु हुइल कैक बटाईन ।बसम लाट ढार सेक परट एकघनिक रहीके बैठक लाग चुत्तर अटैटी सुत्‍ना ठाँउ बनाई सेक जाईट कलेसे यि ट राजनीति हो यहाँ पुरा दुनियाँ बनाई सेक जाईट कैक जान राखल रहिन सोनपरी। समय सग अपन राजनितिक ब्याकग्राण्ड फे बनैटी जाईटिहिन सोनपरी ।स्थानीय तहके चुनाव आइट आइटबहुटनेतनसे जान पहिचान बना डारल रहिन कब कब ।योग्यता नई चाहना यि राजनीतिम छिरे पैना कलक ट सोनपरीक लाग के खोज्छस कानो असक हुई गैलिन । योगा करे बेर आसन, राजनीति करे बेर भाषण चाहना यि यि समाजमा जेकर बोली बिकल उ टिकल कना कहकुट बा ।कब कब पह्रल लिखल मनैन फे टक्‍कर देना मेरके भाषण करट सुनके सक्‍कु जे अचम्म मानिन ।भगवान रुपरंग पो नई देहल हुइटीन बोल्ना खुबी ट देहल बाटीन जे ।जात्तिके भगवान सब जहन कुछ ना कुछ कला चाहा गला देहल रहट ।चिहिन्‍ना भर हमार काम हो । टिना बेचट बेचट सोनपरी फे अपन कला चिहिन् डारल रहिन । एकठो राजनीतिक दलके महिला कोटासे वडा सदस्यके टिकट का पैलिन विचारी उ दिन खुशीके सिमा नई रहिन ।जबकी हम्रदशैंम काठमाण्डौंसे घर अइना बेला बस क टिकटपाई ट खुशी रही कलेसे उ ट राजनीतिक प्रतिनिधित्व हुइना ठाउँके टिकट पाईल रही ।गाउँम एकलङ्ग गहुँ कट्ना शुरु डोसर लङ्ग सोनपरीके बाट कट्ना शुरु ।केउ कहटा सोनपरी चुनावम उठ्के का करी ? वडा कार्यालयम जाक सुखुन हेरी ।केउ जुन असिन जन्नीहे टिकट कैसिक डई डेलिस छि छि । टिकट डईके पटा नी कौन ठारु अपन काला मु कराईल ।असिन लागट कि सुट्‍क लाग सुग्घर जन्‍नी किल चाहठै ।सोनपरी कक्रो पठ्‍री डन्डुर कई लिन कि जुर कई लिन सोनपरी स्वयम् जानै । हुइ केउ अपन फाइदा लाग असिन काम करुइया ।अपन क्षमतासे ज्यादा केक्रो पत्थरी डन्डुर कराक राजनीतिम आघ बहर्ठ कना बाटो सुन्बो अचम्म लागट कत्रा गिरल सोचाई।वास्तम महिला हुकन लग्ना आरोप फे अस्ट अस्ट हो। तर यि समाजम क्षमतावान नारी बहुट बाटै ।राजनीतिम लग्ना हो कलेसे अपन इज्जत धरौटी ढारके लाग परटकैक सोनपरी जानसेकल रहिन । राजनीतिम लग्ना हो कलेसे इज्जत कमाक चाहा गुमाक हुइल से फे चाहे जब्बे चर्चम रह परठ कैक हमार देशक नेतन बुझल बाटै कलेसे सोनपरी फे ढिरे ढिरे बुझ लागल रहीन । सोनपरी कठिन मोर बारेम गाउँक मनै कत्रा बात काटै महिन का मतलब । बात कटुइयनसक्‍कु जहन जवाफ फे कहाँ डेह सेक जाई ।अपन बारेम गलत बात करुइयनचुनावम जितक गलत साविट करा देम कना अठोठ कर्लिन ।न पत्याउने खोले ले बगाउन्छ कठे नई कटि कटिसोनपरीके पुरै प्यानल विजय हुईल ।रातके जार पिक अइबो ट जन्नी पो ड्वार नई खोल्ठै । भाग्यके ड्वार ट भगवान फे कबु के  खोल्ठै जे ।सायद उ दिन सोनपरीक भाग्यके ड्वार खुल्लीन ।हाँ ओहे सोनपरी हुइटी कब्बु स्कुलके मु नई देखल मनै पढाई क नाउँम गाउँम  प्रौढ किल पह्रलरहिन ।मल्कान घर भाडाँ मिस्टी, हरेक काममसहयोग करुइया अपन जिवन संघरियाके बिना आज जिम्मेवार निकायम जनतनके प्रतिनिधित्व कर्ना ठाउँम बाटी ।जात्तिके सोनपरीके सपना सादा रहलसे फे ढिर ढिरे मै हुकाँर सपनाआज कालिक चलल रंगीन टि.भी.असक रंगीनहुईट देखटु ।अपन रंगीन सपनाहे आकुर रंगीन बनाईक मेहनत कर्टी बाटिन ।आजकाल सोनपरीके दिनचर्या अपन काम चलाइक लाग छोटमाट ढुकान हेर्ना, घरक काम कर्नासंग संगे अपन छाईहे समय डेटि गाउँ घरम रहल समस्याहे स्थानीय निकाय हुइटी केन्द्र सरकार सम पुगैटी समाज सेवा कर्टी बाटीन ।जात्तिके सोनपरीके हैसियत अनुसार वडा सदस्य कलक बहुट  बरवार पद हुइटिन ।नई पह्रल मनै अमेरिकाके डि.भी. परट कलेसे,  का पटा सोनपरीके कहल असक कहुँ सभासद ना बनजाईन ।सचमे सोनपरीके जिन्दगीसे अपन जिन्दगी तुलना कर्ठु ट आकाश जमिनके लागट । फरक अत्रई बा उ संघर्ष कर्ना निधो कर्लिन मै अभिन सम निधो कर नई सेक्ठु ।सोनपरीसे बात करक बल्ल लागट किउ बाँच सेकलिन ट मै का कर नई सेकम ।उ संघर्ष कर सेकलिन ट मै का कर नई सेकम ।चाहाँ मोर बारेम केउ नेगेटिभ बात कर चाहा पोजिटिभ दुख पैम ट मै स्वयम पैम, खुशी रहम ट स्वयम महसुस करम ।मोर बात कटुइया  ना टदुख पाई ना ट सुख कलेसे और जहनके बात सुनके मै अपन हे का करे कमजोर बनाउँ ।वास्तव मनै अपन शरिरहे मैया कर परट ।केउ अपन कमि कमजोरी हेरक जिन्दगीसे हार खाइटा कलेसे हार संग संगे बिष खाइलसे कुछ फरक नई परी कना लागट ।मनै शारीरिकसे ज्यादा मानसिक रुपम बलगर हुइ परट जस्त सोनपरी रहिन। सोनपरी से बात कर्ना बेला एक बात और याद आइल ।खै केकर भोज खाई गैल रहुँ सिकार खैलक ढेर दिन फे हुइगैल रहे हुँ  सिकार का पा गैनु बहुट भात खा मर्नु ।एकठो जन्नी जुन कई मार छि ह इ जन्नी कत्रा ढेउर भात खाईटा पटा नी कैसिक पचाइ ।सोनपरी कलिन ” जोनमनै समाजम अपन बारेम सुन नई सेक्ना बात बचाई सेकटा कलेसे ।ओकर लाग अनाज पचैनाका भारी बात हो ।”जब सोनपरी हे कोरोना लागल रहिन ट गाउँ मनै कहै आप ट सोनपरी चलाजाई ।तर हुकाँर बलगर आत्मविश्वास जस्त शरिर फे बलगर बाटिन ।आब ट संसार जित सैक्ना आँठ आइगैल बाटिन कलेसे हुकाँर लाग कोरोना का हो । संसारम आघ बह्रना हो कलेसेसबसे पहिले अपन कर्म व धर्मम विश्वास कर परट ।बाँकी भगवान जाने…

ठेगाना: राजापुर न.पा.०२, बर्दियाहाल: नेपालगञ्ज, बाँके ।

जनाअवजको टिप्पणीहरू